|
Boven op de pumelen hebben eertijds figuren gezeten, waarvan er bij de aanvang van de restauratie nog maar één bewaard was gebleven. Het betrof een hond, gehakt uit Weibener tufsteen, zittend op de pumeel van de zesde straalkapel. Het beeldje werd al weergegeven op een steendruk | 170 |
|
van S. de Jong in 1847.159 De beschadigde hond wordt nog steeds bewaard in het depot van de Bouwloods.160 Gelet op de vormgeving en het gebruikte materiaal, is het aannemelijk dat de hond uit de bouwtijd van de straalkapellen dateert en dus omstreeks 1400 gehakt zal zijn. De hond werd in de middeleeuwen vooral als een symbool van trouw gezien. Of op de andere toppen ook inderdaad dieren, al dan niet met een symbolische betekenis hebben gezeten blijft onbekend. De huidige serie van vijf moet dan ook vooral worden gezien als een frivool verzinsel uit de jaren veertig van de twintigste eeuw, weliswaar gebaseerd op de overgebleven hond. De hond werd al tijdens de eerste restauratie gekopieerd in Franse kalksteen (Euville?). | 171 |
| Noten | |
| 159. | Afdruk in archief van de Bouwloods. |
| 160. | Inv.nr. 95. |
Ronald Glaudemans, De Straalkapellen : Bouwhistorisch onderzoek 2003-2008 (2008) 170-171
|
Een zittende hond met grote opstaande oren en open bek. Het kalkstenen beeldje is een nauwkeurige kopie van het middeleeuwse origineel, dat zich in de Bouwloods bevindt. Dit origineel, dat uit Weibener tufsteen is gehakt is beschadigd maar nog goed herkenbaar. Het zal uit omstreeks 1400 dateren. | 171 |
Ronald Glaudemans, De Straalkapellen : Bouwhistorisch onderzoek 2003-2008 (2008) 172
Ronald Glaudemans, De Straalkapellen : Bouwhistorisch onderzoek 2003-2008 (2008) 170-171